Karbonhidratların sindirimi, karbonhidratların birçoğu vücuda glikojen, nişasta ve komplex şekerler şeklinde girer. Bu bileşikler, glikoz gibi çok basit şekerlerden oluşur. Nişasta ve glikojen birçok glikoz moleküllerinin birbirine bağlanmasıyla meydana gelen çok büyük moleküllerdir. Çay şekeri olan sakkaroz kompleks bir şekerdir. Sakkaroz moleküllü iki adet altı-karbonlu şeker molekülünün birbirine bağlanmasından meydana gelir.
Besin olarak hayvan vücuduna giren enerji kaynaklarının başında karbonhidratlar gelmektedir. Karbonhidratların içeriğinde bulunan enerji, nişasta ve kompleks şekerin glikoza parçalanması sonucu hücreler tarafından aktif hale gelir. Karbonhidratların sindirimi, sindirim sisteminin iki bölgesinde, ağız ve ince bağırsakta olur.
Karbonhidratların sindirimi, tükürükteki bir enzimin etkisiyle başlar. Bu enzim amilazdır. Amilaz nişastayı oldukça etkilemektedir. Amilazın içerisinde olduğu enzim grubuna karbonhidraz denir. Amilaz nişasta molekülündeki birbirine olan bağları parçalar ve bu parçalanma sonucu meydana gelen maddelere tükürüğün su moleküllerini etkiler.
Enzim bölgenin asit veya baz (PH) konsantrasyonuna göre oldukça etkili olur. Tükrükteki amilaz yalnız bazik ortamda etkilidir. Mide öz suyu tüm yiyecekleri parçalar ve çok asitlidir. Amilazın faaliyeti asitli ortamda durduğu için, midede nişastanın sindirimi yapılmaz.
Karbonhidratların sindirimi ince bağırsakta tamamlanır.
Amilaz enzimiyle meydana gelen maltoz hemen sonra ince bağırsakta özel bir enzimle glikoza parçalanır. Ağızda parçalanan nişasta pankreastan gelen amilazın etkisiyle ince bağırsakta sindirilmektedir. Karbonhidratların sindiriminin çoğunda son ürün glikozdur. Glikoz şekeri hücrelerin solunumunda kullanılır. Bazı karbonhidratlar sindirim sisteminde, sindirme işleminde beş karbon atomuna sahip şekerler meydana gelir.
Karbonhidratların sindirimi ağızda başlar. Besin ağızda çiğnenirken tükrükteki amilaz enzimi, glikojen ve nişasta molekülündeki bağları koparır. Onları daha küçük parçalara ve maltoza ayırır. Karbonhidratlar midede hiçbir kimyasal değişime uğramadan oniki parmak bağırsağına kadar gelir. Besin bağırsağa girdiğinde, bağırsak hücrelerinden pankreası uyaran bir hormon salgılanır. Bu hormon, pankreastan öz suların salgılanmasını sağlamaktadır. Pankreas öz sularındaki enzimler (Amilaz) ağızda tamamen parçalanmayan karbonhidratları disakkaritlere (Maltoza) kadar parçalar.
Disakkaritlerin sindirimini sağlayan enzimler bağırsak öz suyunda bulunmaktadır. Bu enzimler (Maltaz, sükraz ve laktaz) ise disakkaritleri monosakkaritlere parçalar. Böylece karbonhidratların sindirimi bağırsaklarda tamamlanmış olur. İnsanda selüloz sindirici enzim üretilmediği için selüloz kalın bağırsaklardan dışkı olarak vücuttan dışarı atılır.
