Mide, sürekli özsuyunu salar. Bu özsuyu da proteinleri ekleyip bunları daha basit azotlu madde (Peptonlar) durumuna dönüştürürken hidroklorik asit adlı bir enzim olan pepsin vardır. Bu kimyasal değişimler sırasında mide, kendine özel sürekli hareket içindeki besinleri yoğurur. Bir süre sonra mide görevini tamamlıyor. Bu durum besinlerin özelliklerine göre, yarım saatten 7 saate kadar sürer. Besinler kimüz adı verilen beyazımsı bir bulamaç durumu alır. Mide kuvvetli bir büzülme ile bu bulamacı mide kapısı denen özel bir aralıktan yavaş yavaş bağırsağa geçirir.

Kimus, bağırsağın ilk bölümüne yani oniki parmak bağırsağına geçince bağırsaktaki sindirim başlar. Kimusun buraya gelmesi ile üç salgı oniki parmak bağırsağına dökülür. Bunlar oniki parmak bağırsağının çeperlerindeki bezlerin saldığı özsu ile pankreas ve karaciğerin salgıladığı özsu ve öd dür. Pankres öz suyunu oniki bağırsağının ikinci parçasına iki kanalla döker. Büyük bir beze olan pankreasın salgıladığı özsu sindirim sisteminin en kusursuz ve en kuvvetli özsuyudur. Sindirim sonunda suyunun büyük bir bölümü ile vücudumuza yararlı olan besleyici bütün elemanlarını kaybeden besin maddeleri artık, zararlı bir posa birikintisinden başka bir şey değildir. Bunlar bağırsakların özel hareketleri ile göden bağırsağına ve anüse kadar gönderilirler. Buradan da dışarı atılırlar.

1 Yorum Yapılmış "Sindirim"